الهی من لی غیرک

یکی از دردهام اینه که کسی برام وقت نمیذاره به هر کی رو میزنم درگیر زندگی خودشه تنها کسی که برام وقت میذاره مشاورمه که اونم به خاطر وظایف شغلیشه 

شب های قدر

دلم نیومد از این دو شب قدر هیچی ننویسم. شب بیست و یکم رو نتونستم برم

من کاملا اتفاقی با بچه ها آشنا شدم و جالبه که آشناییم هم شب قدر بود ولی مسئولمون مادر خیلی به دلم میشینه چون واقعا مثل یه مادر باهامون رفتار میکنه شب دوم وقتی دید دیر رسیدم و همه چیز برای افطارم آورد واقعا لذت بردم.

کاش خدا بهم قدرت بده بتونم بیشتر براشون فعالیت کنم. 

شب قدر اول

1.دیشب شب قدر خاصی بود برام یکی از بهترین جاها برای خادمی نصیبم شد (دم در به مردم پلاستیک می‌دادم برای نگهداری کفش‌هاشون.) حتی رضا اومد و بهم گفت خیلی دوست دارم جای تو باشم چون جایی که هستی نفس رو له میکنه.

2.با آقای مسعودی پور و زارع قدم میزدیم که آقای مسعودی پور رفتند سمت یه دختر و پسر که با وضع بدی کنار هم نشسته بودند بهشون تذکر داد وقتی اومد کنار دو تا جوون با حالت تیکه انداختن برگشت گفت چه قدر آمر به معروف زیاد شده. دوباره دو قدم جلوتر به دو تا دختر بدون حجاب گفت دخترای عزیزم حجاب دستور قرآنه و رد شد و رفت و دوباره همین کار رو تکرار کرد، واقعا یه لحظه به شجاعتش غبطه خوردم و به فکر فرو رفتم که من چرا تا به حال تذکری تو این موارد ندادم؟ حتی آقای زارع بهش گفت اگه سه چهار نفر دیگه مثل شما شروع به تذکر دادن کنند اون‌ها هم شروع به رعایت می‌کنند.

بازی مافیا

دو سه روز آخر یه بازی ریختم رو گوشیم به اسم مافیا، بازی جذابی بود خیلی جذاب. داستان بازی از این قراره که ده شرکت کننده داره و تعدادی کارت پخش میشه بین شرکت کننده ها که هر کدوم از این کارت ها در بردارنده یک نقش هستش که به فرد شرکت کننده تعلق میگیره. سه نقش مربوط به اعضای مافیا ( پدرخوانده، دکتر لکتر، مافیای ساده) و هفت نقش مربوط به شهروندان (جان سخت، کاراگاه، شهردار، دکتر، حرفه ای، روانپزشک و شهرونده ساده) با اعلام گرداننده بازی شب میشه و تیم مافیایی به هم معرفی میشن یعنی اعضای مافیا میدونن چه نفراتی جزء تیمشون هستند اما شهروندان نمیدونن کی شهرونده کی مافیا و با اعلام گرداننده روز میشه و حالا اعضا باید به هم تارگت بزنن یا به اصطلاح اتهام تا مافیا مشخص شه.

این خلاصه ای از بازی بود اما چیزی که عجیبه اینه که مبنای این بازی دروغ و اتهام زنی و برچسب زدن به سایرینه. همونطور که گفتم خیلی جذابه اما مبنای جالبی نداره و نسخه آنلاینش غیر از باگ های نرم افزاری باگ های دیگه ای هم داره مثلا فقط زدن رده سنی 18 سال شرکت کنه اما کودکان هم از بازی استفاده میکنند که اصلا این بازی مناسب سنشون نیست چون هم آموزش دروغگوییه و هم بسیاری از کاربران شروع به فحاشی میکنند گاهی به دلیل اینکه عضو مافیا هستند و میخوان خودشون رو شهروند مظلومی نشون بدن که بهشون اتهام زده شده و گاهی به این دلیل که عضو شهر هستند و میدونند یکی از اعضای مافیا خودشون رو جای اون ها جا زده یعنی طرف نقشش جان سخته و یکی از اعضای مافیا خودش رو جان سخت معرفی کرده.

در کل انجام این بازی رو توصیه نمی کنم.

اگر شما هم تجربه ای در این مورد دارید به اشتراک بگذارید.

چه قدر با این نقد موافقید؟

یه نقدی تو فضای مجازی راجع به فیلم برادران لیلا خوندم که میگفت توی این فیلم پدر نماد حکومته و فیلم در راستای جنبش مرده زن زندگی آزادی ساخته شده که در برابر پدر که حکومت باشه یک زن ایستادگی میکنه و در نهایت مرگ پدر همزمان میشه با تولد دختران ایران زمین