خاموشان چموش + بعدا نوشت

انقدر از آدم هایی که خاموش اینجا رو دنبال می‌کنند بدم میاد:)))

زود خودتون رو معرفی کنید قبل از اینکه حکم ارتدادتون رو بدم:/

+خب یکیشون به جای معرفی فرار کرد:)))) 

موافقم باهاش

دارن هاردی میگه انسان اگر نداند در حال حاضر کجا قرار دارد چاره ای ندارد که به گذشته یا آینده بگریزد

لیس للانسان الا ما سعی

من تلاشمو میکنم اگه رسیدم که خیلی هم عالی ولی اگه نرسیدم هم دلم راضیه که تلاش خودمو کردم

هیچ اتفاقی اتفاقی نیست

روزی که من رفتم برای مصاحبه کارم با کسی که صحبت کردم بهم گفت بیا طبقه منفی یک ولی من مستقیم رفتم طبقه منفی سه جایی که مصاحبه کننده اونجا بود. 

پندانه

تو زندگیت جایی که برات احترام قائل نیستن نمون

همه انسانیم

دایی های من دنبال درس نرفتند و رفتند تو بازار

برادرم درس خوند

مادربزرگم دائم درس خوندن برادرم رو میزد تو سر دایی هام جوری که یکی از دایی هام میزنه زیر گریه و میگه خب اون درس خوند ما نتونستیم 

واقعا نمیدونم چرا یه عده این کارا رو میکنن بابا هر کسی یه توانی داره

یه نفر خودش رو بکشه هم نمیتونه درس بخونه و یکی آدم کار کردن تو بازاره

اصلا یکی کارگره

آدم که نکشته

انسان که هست 

چه قدر فاصله است

دنیای واقعی کجا و فضای مجازی کجا

حرکت

همه چیز در حرکت کردن اتفاق میوفتد

بحث کاری

دو روزه با بچه ها که میایم تو مترو وقتی شروع میکنیم به صحبت کردن و میبینم بحث داره میره سمت غیبت بحث رو میکشونم سمت کار و خیلی این کار برام لذت بخشه

باید تو موقعیتش قرار بگیری

ما استاد اینیم به بقیه توصیه های خردمندانه کنیم

میشه،صبور باش،خشمت رو کنترل کن،تلاش کنی میتونی،مهربون باش و ...

ولی وقتی میایم تو زندگی و خودمون تو موقعیت خاصی قرار میگیریم میبینیم بر خلاف توصیه هامون عمل میکنیم

+اگر کامنتی برای این پست اومد فردا جواب خواهم داد.