روزی

حدود دو سه ماه پیش رئیسمون ما رو برد به یه رستوران، همه رفتیم داخل یه کلبه و من وقتی بی بند و باریشون رو دیدم به بهانه تلفن زدن اومدم تو حیاط، اونجا یه پیرمردی رو دیدم که کارکنان رستوران باهاش عکس مینداختند از یکیشون پرسیدم ایشون کی هستند؟

گفت حاج آقا سازگار

روزیم بود بین اون همه کثافت کاری من بیام بیرون و مداح اهل بیت علیهم السلام رو ببینم.

فکر کنم خدا شنید

دیروز از رکود گفتم امروز انقدر سرم شلوغ شده که حد نداره

رکود

چنان رکودی زندگیم رو فرا گرفته که نگو و نپرس

پول

بدون پول اصلا زندگی آدم راه نمیوفته

یه دکتر هم که میریم تا کارت نکشیم ویزیتمون نمیکنه

دل

نزدیک محل کارم یه بنده خدایی هست بارها گیر داده باید ازدواج کنی ولی خودم اصلا دلم راضی نمیشه به ازدواج

این خوبه

قبلا حافظه اسمی خوبی داشتم یه چند وقتیه اسامی یادم میره

درون

با وجود اینکه دیروز رفتم سینما و رستوران برای بهتر شدن حالم همچنان از تو حال خوبی ندارم.

اشک

اگه بگم داره اشکم درمیاد دروغ نگغتم بهتون

پوچ

اوج پوچی رو دارم تجربه میکنم

حس بدیه

یه حس عجیبی دارم انگار دنیا برام به آخر رسیده