شاید مخالف باشید حتی؟
چرا آدم های دیندار کمتر موفقند؟
- ۰۴/۰۲/۲۲
این سوال چند تا ایراد داره . اولیش اینکه باید دقیقا تعریفمون از موفقیت رو معین کنیم . چون تعریف موفقیت از منظر های مختلف ، میتونه متفاوت باشه . ایراد دیگر اینکه ظهور و بروز دینداری در افراد متفاوته . و نکته دیگر اینکه این گزاره لزوما صحیح نیست ، چون هم میتونم مثال های نقض فراوانی در رد ادعات بزنم ؛ هم میتونم مصادیق مختلفی در تایید بگم .
اگر بخوام از مشاهدات خودم یه دلیل بگم ، عادت کردن به زندگی کارمندی میتونه یکی از عللش باشه .
چون هم دین را بد فهمیده ایم هم موفقیت را!
موفقیت برای هر فرد معنای متفاوتی داره، اما در جامعه بیشتر با وضعیت اقتصادی سنجیده میشه. آسایش مالی نیازی اساسیه، اما پس از رسیدن به حدی از رفاه، کسب ثروت به یک هدف شخصی تبدیل میشه.
وضعیت اقتصادی فرد به تلاش، فرصتهای اجتماعی و محیط زندگیش وابسته است.
بنظرم دین میتونه محرکه ای باشه برای افراد برا انظباط فردی و سخت کوشی و انسان رو برا هدف های بهتر دنیوی و اخرویش سوق بده
«علی حاجی محمدی» مثلا یکی از اشخاصی هست که معروفه و احتمالا خودت هم میشناسی چون در حوزه فعالیت خودت مشغوله و صاحب کسب و کار های بزرگه . یا مثلاً آقای علیرضا نبی که کارآفرین معروفی هست . اگر بخوام در حوزه های علمی بگم مثلا دکتر ملک حسینی یکی از مصادیق معروف و شناخته شده هست که پدر پیوند کبد ایرانه . یا مثلاً مدتی پیش حرف از چند تا از دانشجویان صنعتی شریف شد که به اصرار دولت ژاپن رفته بودند ژاپن برای پروژه ای که مربوط به هوش مصنوعی بوده . باز بخوام موفق های کوچک تر رو بگم دوستانی دارم که در حوزه های شغلی و فعالیت خودشون در سطح منطقه و شهر و استانی که فعالیت دارند کسب و کار های قابل توجهی دارند
از این موارد کم نیستند . اینکه مذهبی بودنشون چندان بزرگنمایی نمیشه بنظرم میاد دلایل دیگری داره . ضمن اینکه برخی موفقیت ها به دید انسان مدرن امروزی اساسا موفقیت به حساب نمیاد . حاج قاسم شهید کسی بود که در میدان های نظامی ، بزرگترین و زبده ترین فرماندهان نظامی قدرتمند ترین کشور ها رو شکست داد اما آیا انسان مدرن امروزی اونو آدم موفقی میدونه ؟ بعید میدونم زیر بار بره .
اما خب این ایرادی که مطرح کردی رو بصورت کلی ازت میپذیرم و با این مثال های نقض قصد رد کردنش رو ندارم .
موضوع خوبی رو مطرح کردی . مدت ها پیش ذهنم مشغول شد به اینکه عقل چیه ؟ کار عقلانی چه نوع کاریه ؟ و معیار تشخیصش چیه ؟ بدم نمیاد راجع بهش کمی در وبم بنویسم . کاش روزی فرصت کنم و بنویسم .
چه حرفا!!! :/
شما کتاب تندتر از عقربه ها حرکت کن رو بخون، نظرتون عوض میشه:)
وقت ندارم راستش کامل توضیح بدم
میتونید سرچ کنید
مثلا این لینک رو ببینید
https://www.mashreghnews.ir/news/1229149/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%A3%DA%A9%DB%8C%D8%AF-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%B1-%D8%B4%D8%AF
حس میکنم لینک کامل نیومد میره یه صفحه ی دیگه
ولی شما در مورد نوید نجات بخش سرچ کنید میاد براتون...
با پرسش شما زاویه نگاه جدید و دقیق تری نسبت به این سوال همیشگی پیداکردم! فکر کنم جواب این سوال، در ابتدا نیازمند پرسش دقیق تری هست...
مثلا چرا عده کثیری از افراد مذهبی با وجود قانون ها و هدایت های دقیق و متناسب با ذات بشر قرآن و اهل بیت نتوستن به رشد انچنانی حداقل عملی و حرکت در مرز های دانش و حتی شکستن اون (توصیه حضرت اقا) برسن (با فاکتور گرفتن از رشد روحی هرچند که به هم متصل باشن) در صورتی که افراد غیر مذهبی با تلاش و شکست های زیاد و طی مسیر سخت تر برای بدست اوردن قانون های موفقیت در این جهان هرچند با دید مادی، موفق تر بودن؟
چرا الگو و سیرزیست مذهبی ها دور از حرکت در مسیر الگوهای و شاخص های قرانی و دینی مثل سابقون و محسنون و محامین و ذابین و... هست؟ چرا اصلا به جای اینکه اینقدر کتاب ها و روش های موفقیت های تجربی افراد غیر دینی رو دنبال کنیم تا حالا به ذهنمون نیومده روی الگو ها و روشهای دینی کار کنیم و پیاده سازیشون کنیم(منظورم کارهای اساسی تره نه صرفا روانشناسی و برنامه ریزی دینی! به نظرم باید روی روندها و محیط ها و ساختار های هر رشته متناسب با ساختارهای قران کار بشه)؟
و از همه مهمتر چرا به این فکر نمی کنیم که با وجود مذهبی بودن معیارهایی مثل ساختار وجودی هر فرد و رشته ای که داخلش هست و نوع امتحانات و ماموریت و رسالات باعث میشن مذهبی بودن هر فرد به نوعی نمود کنه و البته چرا اخیرا بعضی ها با وجود مذهبی بودن دارن ازش تفره میرن حداقل ناخواسته؟ اصلا دید موفقیت حقیقی تو هر رشته و کار چیه و چه کار موفقی با چه ساختاری طبق احادیث عبادت خدا مجسوب میشه؟ چطور باید در مرز های دانش حرکت کنیم که حقیقتا جز فائزون دنیا و اخرت باشیم؟ و...
+ به نظرم افراد مذهبی و شاخص موفق زیادی هستن حتی در زمینه هایی از قدیم تا حالا در 60 سال اخیر از الگوهای موفق اوایل انقلاب مثل شهید چمران و آوینی و دیالمه و شفیع زاده و تهرانی مقدم و دکتر محمدتقی خرسندی آشتیانی (کتاب دکتر پرواز) و شهدای هسته ای مثل شهید فخری زاده که جز 500 شخصیت قدرتمند جهان بودن تا دکتر بهاروند(کتاب سلول های بهاری و سریال ذهن زیبا) تولید کننده اولین سلول بنیادی در ایران الی اخر(البته اینها فقط محدود به ایران نیستن چون مذهبی بودن فقط در ایران معنا پیدا نمی کنه) و بزرگانی مثل شهید حاج قاسم و حاج قاسم و...، فقط مشکل اینه این افراد به سبب هدف ها و دیدگاه ها و رسالاتشون یا خودشون گمنام کار می کنن یا مجبورن که گمنام کار کنن.
ببخشید به جای پاسخ به سوال شما سوالات بیشتری مطرح کردم چون به نظرم بعد از نقش بستن این سوالا موقع تایپ در اینجا مناسب ترین جا برا ثبتشون همین جا بود.
تعریفتون از دیندار چیه؟