اون روز خیلی از حرف مشاورم تعجب کردم

یادم میاد یه دوره ای قرار بود برم یه جایی کار کنم که حقوق کمی داشت ولی کار برای امام زمان عج بود و به نظرم کار الکی به اسم امام هم نبود مشاورم بهم پیشنهاد داد اگه گفتن کار برای امام زمان انجام بده برگرد بگو برای خودم کار میکنم دو نفر رو میذارم که برای امام کار کنن ولی مسئول اونجا گفته بود به خیلی ها که میگیم کار برای امام زمان مهم تر از هر چیزیه میگن برای خودم کار میکنم و دو نفر رو میذارم که برای امام کار کنن در حالی که خود فرد باید بیاد.

آدم میمونه

من خب چون متاهل نیستم خیلی فشارهای اقتصادی رو درک نمیکنم چون اجاره خونه ندارم گوشت نباید بخرم برای خونه، شهریه مدرسه بچه نباید بدم و ... ولی همکارانم که از اوضاع اقتصادی مملکت تعریف میکنن و همچنین حقوقی که میگیرن میمونم که این ها چه جوری زندگی میکنن یعنی میگم الان این همکارم واقعا صبح به صبح چه جوری میاد سر کار؟

سهمیه

به نظرم وجود سهمیه تحصیلی و شغلی برای خانواده شهدا باعث شده تا ما کلی آدم غیر متخصص توی سازمان‌ها و ادارات داشته باشیم

انسان در جست و جوی معنا

چه چیزهایی زندگی یه آدم رو پوچ میکنه و چه چیزهایی به زندگی آدم معنا میده؟

بدون توجه به جایگاه

امروز برای تنبیه خودم که دیر رسیدم سر کار رفتم شیرینی گرفتم برای دفتر و یه کاری کردم که خیلی خوشم اومد دو تا شیرینی مونده بود یکی برای رئیسم و دیگری برای پیکمون، پیش خودم نگفتم دو تا رو بدم به رئیسم چون رئیسه، دقیقا یکی دادم به رئیس و یکی هم پیکمون

پول توشه

پول اصلا چیز بدی نیست ولی یه سری چیزها درباره پول رو نمیتونم بپذیرم

مثلا دیروز دوستی به فرد دیگه‌ای میگفت کدوم دامادتو بیشتر دوست داری اونی که پول داره یا اونی که نداره و منظورش این بود که پول داشته باشی محبوب تری. یا مثلا میگفت پول داشته باشی میتونی بری چند تا زن داشته باشی و نه زن اولت با این قضیه مشکل پیدا میکنه و نه بقیه زن‌هات.

یا مثلا برای خیلی‌ها کسی که پشت مازراتی میشینه با ارزش‌تر از کسیه که پشت تیبا میشینه

همونطور که گفتم با پول مخالف نیستم ولی با اینجور حرف ها راجع به پول و افراد پولدار مخالفم.

بدون توجه به قضاوت‍ها

اصلا حالم خوب نیست میخوام رسیدم خونه بزنم زیر گریه تا خالی شم از دیشب اینطوری ام

این پست رو هم بدون توجه به برداشت های بقیه نوشتم چون شرایطم جوری نیست که بخوام به این چیزها فکر کنم.

درست هم نمیتونم کار کنم.

دلم

حالم بده و دستم به هیچ جا بند نیست انگار تو زندگیم خاک مرده پاشیدن

و از همه مهم تر باید به فریاد دلم برسم ولی چه جوریش رو نمیدونم

چیکار کنم حال دلم خوب بشه؟

پیشنهادات شدنی بگیدا

یه چیز دم دست نه اینکه مثلا فعالیت اجتماعی داشته باش و کلاس برو و ...

حال به هم زن

من معمولا تو جمع همکارانم نمیرم ولی امروز موقع ناهار شروع به فحاشی به پیامبر و رهبر و ... کردند جوری که حال آدم به هم میخوره. خیلی ها بهم گفتند بگرد کار بهتر پیدا کن بعد بیا بیرون ولی واقعا تحمل همچین جایی خیلی سخته

داره حالم به هم میخوره

شما جای من بودید تو همچین جایی میموندید؟

تربیت غلط

برادرم دو تا دختر داره و تو تربیتشون اشتباهات زیادی داشته، محبت زیادی کرده و هر چی خواستند بهشون داده به خاطر همین لوس بار اومدند.

چند وقت پیش یکی از برادرزاده هام ده روزی مهمون ما بود اونم تو امتحاناتش.

من که شب ها میومدم خونه میدیدم سرش تو گوشیه، یه سری به مادرم گفتم درس میخونه مادرم گفت اصلا و چیزهای دیگه ای هم گفت مثلا میگفت موقع برگشتن به خونه زنگ یه خونه رو زده و فرار کرده.

بچه ای که ششم دبستانه تو این سن میگفت درس بخونیم که چی بشه؟ 

و متاسفانه برادرم به این رفتارهاش میخنده یعنی وقتی رفتار اشتباهی دارن به جای اینکه تذکر بده میگه آقربونش برم.

اون یکی هم وابسته بار اومده جوری که اصلا بدون پدر و مادرش جایی نمیمونه. نمیدونم آیا این برادرزاده ام هم بزرگتر بشه مثل اون یکی میشه یا نه چون برادرزاده بزرگترم هم وقتی کوچیک بود انقدر بد نبود الان که حس میکردم این ده روز به زور داره ما رو تحمل میکنه.

برای جفتشون آینده خوبی نمیبینم.