فیلم های ایرانی هم شدند نمایش بدبختی و سیاهی
کاش چهار تا کارگردان پیدا میشدند که فیلم های امید بخش بسازند.
- ۰ نظر
- ۱۳ ارديبهشت ۰۳ ، ۱۷:۳۸
فیلم های ایرانی هم شدند نمایش بدبختی و سیاهی
کاش چهار تا کارگردان پیدا میشدند که فیلم های امید بخش بسازند.
آدم تو زندگی به راهنما، سرعت دهنده و تسهیل کننده نیاز داره
امروز دفتر تعطیل بود و رفتیم بهشت زهرا بعدش هم قرار شد ناهار رو جمع همکاران بریم بیرون و خب از تو ماشین طعنه شنیدن ها شروع شد و من سعی کردم سکوت کنم و بخندم
برام جالبه که این ها با این سطح فکرشون که بی بند و باری رو نشونه به روز بودن میدونن من رو مسخره میکردن
قبل ناهار هم قرار شد عکس بگیریم و حسابدار مجموعه از من خواست بچسبم به آبدارچی خانم و من امتناع کردم.
انقدر احمقند که فکر میکنند تو لجنی که هستند یعنی به روز بودن
دیروز انباردارمون که اهل افغانستان بود رفت نون بخره دیگه خبری ازش نشد بعدش هم فهمیدیم برادرزاده مدیر فروشمون فوت کرده.
شدم همچون آمریکا که هیچ غلطی نمیتونم بکنم
الان سر و کله رضای همیشه در صحنه پیدا میشه
دیروز با یکی از دوستان صحبت میکردم بهش گفتم چه عطری خوبه بخرم بهم گفت برو اونور خیابون یه عطر فروشی هست ولی بعدش یه جمله خیلی زیبایی بهم گفت آدم تو زندگیش نیاز به راهنما داره
این عالم به سرعت در حال تغییره پس ما هم باید به سرعت خودمون رو تغییر بدیم
در انتخابات سال 84 و 88 محمود احمدی نژاد با دو قطبی سازی تونست به ریاست جمهوری برسه. کاری که در همین انتخابات محسن مهرعلیزاده و همتی قصد داشتند انجام بدن اما تیرشون به سنگ خورد البته معتقدم اگه کاندیدای رقیب فرد قدرتمندتری بود شاید این دو قطبی بهتر جواب میداد و انتخابات با مشارکت بیشتری رو شاهد بودیم
به نظرتون چرا مردم ما انقدر به این دوقطبی سازی ها اهمیت میدن؟